Van ragtime tot rapsodie

In deze aflevering van Inbox Jukebox kies ik enkele van mijn favorieten uit de ruime discografie van pianist en componist Dave Burrell (82).

Eind maart is zijn jongste album Harlem Rhapsody verschenen. Zoals ik eerder schreef, is dat een soloplaat waarop Dave Burrell misschien niet zo fel en vurig klinkt als vroeger, maar wel met gemak en veel enthousiasme zijn kennis van de jazzgeschiedenis en zijn jarenlange ervaring als spontaneous composer laat horen in een verhalend en boeiend pianorecital vol kwinkslagen en knipogen.

Vrolijke bokkensprongen en pianodansjes

Het werk van Dave Burrell is diep geworteld in de Afro-Amerikaanse muziek: van ragtime en blues tot post-bop en freejazz. Met de platenselectie in deze Inbox Jukebox wil ik laten proeven van die veelzijdigheid van Dave Burrell, onder eigen naam en als sideman bij saxofonisten Archie Shepp en David Murray. En recenter bij bassist William Parker in een hommage voor Curtis Mayfield, met voorts o.a. drummer Hamid Drake, saxofonist Sabir Mateen, zangeres Leena Conquest en dichter Amiri Baraka.

Maar eerst is er een tijdgenoot van Dave Burrell: Henry Threadgill, samen met bassist Fred Hopkins en drummer Steve McCall in 1979. Het jaar waarin disco hoogtij vierde; waarin Rapper’s Delight van Sugar Hill Gang het hiphop-tijdperk inluidde; waarin de jazzwereld afscheid moest nemen van een van haar grootste helden, Charles Mingus; en de tijd waarin Miles Davis even van de aardbodem leek verdwenen. Om dan als avant-garde-muzikant uit te pakken met een eigen bewerking van ragtime, oerjazz van het begin van de twintigste eeuw, dat was een statement.

Dave Burrell nam in datzelfde jaar ook zijn A.M. Rag op, alleen stond dat al sinds de jaren zestig op zijn repertoire onder de oorspronkelijke titel Margie Pargie. Ook dat was een statement, in een tijd dat Burrell vooral met Archie Shepp op stap was.

Een andere rode draad in deze selectie muziek is dat de tracks allemaal op een of andere manier de Afro-Amerikaanse cultuur en de Afrikaanse diaspora in het voetlicht plaatsen: van The cry of my people en African drums bij Archie Shepp tot Say it loud: I’m black and I’m proud bij Curtis Mayfield. En Have you seen sideman? van saxofonist David Murray, kornettist Bobby Bradford, bassist Fred Hopkins en pianist Dave Burrell is een ode aan klarinettist John Carter die met zijn vijfdelige albumreeks Roots and Folklore: Episodes in the development of American Folk Music een prachtig oeuvre Afro-Amerikaanse geschiedschrijving achterliet.

---

De platenlijst van Inbox Jukebox #7:

1. Air - King Porter Stomp (Jelly Roll Morton)

   Air Lore (Arista Novus, 1979)

2. Dave Burrell - A.M. Rag (Dave Burrell)

   Windward Passages (Hat ART, 1979)

3. Dave Burrell - My Melancholy Baby (Ernie Burnett)

   Harlem Rhapsody (Parco della musica, 2023)

4. Archie Shepp - African Drums Suite pt. 1 & 2 (Beaver Harris, arr. Dave Burrell)

   The cry of of my people(Impulse, 1973)

5. William Parker - We the people who are darker than blue (Curtis Mayfield)

   I plan to stay a believer: The inside songs of Curtis Mayfield (AUM Fidelity, 2010)

6. Curtis Mayfield - Mighty Mighty (Spade and Whitey) (Curtis Mayfield)

   Curtis Live! (Rhino, 1971)

7. David Murray Quartet - Have you seen sideman? (Bobby Bradford)

   Death of a sideman (DIW, 2000)

Er is van deze selectie ook een playlist-versie op Spotify met nog enkele extra tracks uit het oeuvre van Dave Burrell.

Dave Burrell (foto: Musacchio Ionniello Pasquilini Fucilla)